Viðbrögð

Já það stóð ekki á viðbrögðunum sem maður óskaði eftir hér í síðustu færslu, gaman að sjá hvað margir tóku við sér og kvittuðu fyrir innlitið, hafið bestu þakkir fyrir og vonandi verður framhald á slíku. Einnig er svo komið að flestir okkar hér um borð, svei mér þá ef það eru ekki allir, eiga nú betri helming heima fyrir sem ég trúi ekki öðru en fylgist með okkur á þessari síðu, kalla ég hér með eftir viðbrögðum frá þeim líka

Þá að fiskifréttum, ef allt gengur að óskum, þá erum við nú á okkar síðasta holi og er ætlunin að koma með sem ferskasta afla að landi, verður þá allur afli kældur á landleiðinni. Hífðum við eftir hádegið í gær og reyndust vera 400 tonn í sekknum, ekki gekk holið þar á undan eins vel. Áttum við í mesta basli við að hífa trollið inn á tromlu, var þetta það þungt í að kapteinninn mátti keyra vel á því til að reyna lyfta pokanum upp svo hægt væri að hífa. Tókst það að lokum og komum við pokanum á síðuna og hófst dæling, sem gekk ágætlega í byrjun en varði því miður allt of stutt. Steinsökk pokinn og ekkert gekk, endaði með því að eitthvað lét undan, slitnaði stertinn og kranavírinn fyrir fiskidæluna fór sömu leið, en sem betur fer hélt kraftblökkin þessu. Endaði þetta með því að pokinn sprakk, kannski lán í óláni?, og náðum við honum upp með dælunni og öllu saman, má segja að þetta endaði betur en á horfðist, því ekkert grín hefði verið ef poki með nemum, dælu og fleira hefði farið í sjóinn. En það sem við náðum að dæla voru einhver 60-80tonn.

 Löndun úr Jóni Kjartanssyni þann 16. apríl sl. (dagsetning á mynd er kolröng)

Þar til næst.

Kv. Jón Kj.

SVH

Kom að því...

...að ég setti svo sem eina færslu hér inn í þessum túrnum. Er þetta allt gert fyrir Sigurjón löndunarkall, segir hann að ég sé ekki nógu duglegur að blogga, það séu svo margir sem fylgjast með okkur á þessu bloggi og ég verði að vera duglegur. Tek ég þessi orð hans með fyrirvara þar sem allir þeir sem skoða þessa síðu (að hans sögn) skilja aldrei neitt eftir í athugasemdum, gaman væri ef svo margir fylgdust með okkur að einhverjir af þeim mörgu mundu kvitta kannski fyrir, ja kannski svona annað slagið

En þá að allt allt öðru, einn áhafnarmeðlimurinn hér um borð eignaðist afabarn í fyrradag, var þar á ferðinni lítill drengur sem leit dagsins ljós, óskum við afanum, ömmunni og að sjálfsögðu nýbökuðu foreldrum innilega til hamingju með litla prinsinn.

 Hér er svo afinn, Hreggviður Friðbergsson, að flaka sér kolmunna til þerris, bragðast hann (þ.e.a.s. kolmunninn) mjög vel er búið er að þurrka hann.

Þá að fiskifréttum, erum við á okkar fjórða holi og hefur veiðin eitthvað dregist saman, er svo komið að búið er að pumpa einum 900 tonnum í lestar skipsins. Í einni dælingunni slæddist með einn fiskur er lítur svona út...

 

 

 

 

 

 

 

 

 ...og er menn vorum búnir að kíkja í fiskabókina var niðurstaðan sú að hér væri á ferðinni Fagurserkur (lat; Beryx splendens, ens; alfonsino). Lifir hann á 25m og niður á 1300 metra dýpi og getur orðið 70cm langur, algengast 25-40cm.

Þar til næst.

Kv. Jón Kj.

SVH

Sumardagurinn Fyrsti.

Jú landsmenn kærir, til sjávar og sveita, það er komið sumar, óskum við ykkur gleðilegs sumars og þökkum fyrir veturinn. Í tilefni hans kemur hér mynd af okkar ástkæra ylhýra fána.

  Hann er fallegur íslenski fáninn

Ekki hefur farið mikið fyrir bloggi hér í þessum túr, á það allt sínar eðlilegu skýringar, en strax í byrjun túrs tók fjarskiptakúlan á það ráð að bila, var ekkert símasamband né netsamband hér um borð og við nánast samskiptalausir við umheiminn. Loks er þegar veður gafst var farið upp í kúlu til að líta á aðstæður, má þess geta að við fengum leiðinlegt veður á útleiðinni og klóraði dallurinn sér vel, bak og stjór, og ekki þótti ráðlegt að klifra upp í kúlana þá. Kom í ljós að reim sem snýr mekkanó-inu í kúlunni var í sundur og engin vara reim til um borð. Voru góð ráð dýr þá, þar sem þetta er helsta tækið sem þarf að vera í lagi hér um borð. Var brugðið á það ráð að reyna líma reimina saman, kom nú límkíttið sér vel fyrir, límdum við gúmmíborða utan á reimina og svona til öryggis setti yfirvélstjórinn nokkur saumaspor í hana líka, sýndist mér það hafa verið ZIK-ZAK spor sem hann brúkaði. Var reiminni skellt í og virkaði fínt, og gerir enn. Var nú samt eitthvað stopult hjá okkur netsamband fyrst eftir þetta, en heyrði ég að aðrir bátar hafi líka verið að lenda í því, sel það ekki dýrara en ég keypti það.

  Hér er svo verið að koma reiminni fyrir á sinn stað aftur, spurning hver ætli eigi þessar fætur?

Ekki hefur veiðin verið mikið síðri í þessum túr en í þeim síðasta, er svo komið að við siglum í átt að eldfjallaeyjunni Íslandi sem heldur betur hefur minnt á sig upp á síðkastið og gert hinn ýmsa usla um alla Evrópu. Siglum við nú með um 2000 tonna afla sem fékkst aðeins í fjórum holum, er hann í sérstakri kælimeðferð hjá maskínustjórum.

  Hérna er pokinn komin upp og virðist bara vera vel í, var dælt 650 tonnum úr þessum sekk.

 Smokkurinn hífður innfyrir.

  Kranamennirnir að gera allt klárt fyrir dælingu...

...hefst svo dælingin og kolmunninn fer sína leið ofan í jökulkalt vatnið í lestunum.

Stund á milli stríða, hér meðan á dælingu stendur.

  Hjálmar yfirstýrimaður var skipstjóri í þessari veiðiferð, hér í brúarglugganum að fylgjast með því sem er að gerast á dekkinu, sáttur með þetta 650 tonna hol.

Ef allt gengur að óskum þá verðum við í landi árla morguns föstudags.

Þar til næst.

Sumarkveðja Jón Kj.

SVH

Djö.......and.......helv....og þaðan af verra...

...en auðvitað á maður ekki að blóta svona eftir frábæran túr hjá okkur, en þannig er nú bara það að ég var búinn að skrifa þessa fínu fínu færslu og átti bara eftir að birta hana, en NEI færslan hvarf af skjánum og lét ekki sjá sig meir, er þetta svona eitt af þeim augnablikum sem manni langar gjörsamlega að rústa tölvunni og maður bölvar hvaða andskotans asna datt í hug að framleiða eitthvað svona drasl sem klikkar á ögurstundu.

En við erum jú á leið í land eftir að hafa fengið um 700 tonn í kvöld og erum við því með 2250 tonn innanborðs af svartkjafti sem fékkst í fjórum holum. Ætla ekki að hafa þetta lengra þar sem ég verð að reyna ná mér niður af reiði.

Þar til næst.

Kv. Jón Kj.

SVH

Frábær dagur að baki.

Það var sannkallað sumarveður hér á kolmunnamiðum í dag, sól, logn og hitinn um 15°C, sem sagt algjört bongó Fóru menn út á dekk að viðra sig og njóta veðurblíðunnar og snurfusa að hinu og þessu. Var ljósmyndari síðunnar ekki langt frá vopnaður myndavél.

Aldursforsetinn um borð hann Sjonni, var vopnaður pensli í dag og var að dytta að hinu og þessu....

....þá var undirritaður að bardúsa við snúningsrótor á stóra krananum að koma í veg fyrir smávægilegan glussaleka....

....á meðan var Guðni í hinum krananum eitthvað að skoða tanngarðinn í honum, þess má geta að sólin var svo sterk um tíma að ráðlegt var að setja upp rafsuðuhjálm til að varnast blindu....

....þá stukku sumir á það ráð að forða sér úr allri birtunni og komu sér vel fyrir innan í skiljara í smá skugga....

....svona er sjórinn búinn að vera í dag, spegil sléttur og fínn, vel hægt að spegla sig í honum eins og myndin ber með sér.

Bjarni kokkur beið svo með klárar vöfflur handa mannskapnum er menn komu í kaffi. Og svona til að setja punktinn yfir i-ið með þennan frábæra dag var híft eftir kvöldfréttir og dældum við 500 tonnum úr sekknum, erum við því komnir með um 1550 tonn eftir þrjú hol, ekki slæmt það

Þar til næst.

Kv. Jón Kj.

SVH

 

Mættir á gráa svæðið

Þá erum við mættir á þetta umtalaða gráa svæði sem er á milli Færeyja og Skotlands, eftir rúmlega tveggja vikna páskafrí. Vorum við rúman sólarhring að sigla frá Eskifirði og hingað suður. Vorum við mættir hér í gærkvöldi og var varpan látin fara í faðm Ægis rétt fyrir miðnætti. Var þrjú neminn eitthvað farinn að gelta í hádeginu tjáði kapteinn Grétar mér er við vorum að snæða sunnudags lambabakið, var því gerð góð skil og rann það ljúft niður með vallas. Mikil traffík er hér á þessum veiðislóðum, og eru um 30 skip að eltast við svartkjaftinn, eru það allra þjóða kvikyndi sem hér eru, þó mest megnis Íslendingar, Færeyingar og Rússar.

Eitthvað heyrði síðuritari á göngunum að þetta væri orðið reyklaust skip, Bjarni afleysingakokkur og Raggi stýrimaður væru hættir að reykja, á eftir að fá það staðfest hjá þeim, en ef svo er, er þetta sjálfsagt eitt af mjög svo fáum skipum sem reyklaust er, ber nú að fagna því, kannski með koníak og vindli!!!!!!!!!!!!!!!

Höfum þetta gott í bili.

Þar til næst.

Kv. Jón Kj.

SVH